مطبوعات واقعا مستقل، وابستگی به قدرت و نفوذ اقتدار را رد می کنند و سنت حاکم را که به سانسور نهان می پرداخت محکوم می کنند، این مساله را که «مردم روشنفکر بدون تردید می پذیرند» را زیر سوال می برند، حجاب سانسور را پاره می کنند، اطلاعات و محدوده ای از ایده ها و عقاید را که پیش نیاز مشارکت مردم در زندگی سیاسی و اجتماعی است، در اختیار آنان قرار می دهند و فراتر از آن، بستری برای مردم فراهم می کنند تا در مورد موضوعاتی که برای شان اهمیت دارد به بحث و گفت وگو بپردازند. به این روش، بنیانی برای جامعه ای حقیقتا آزاد و دموکراتیک بنا می شود.